حسابرسی مستقل یا حسابرسی خارجی چیست؟
حسابرسی مستقل یا حسابرسی خارجی چیست؟
حسابرسی مستقل به فعالیت حسابرسان حرفهای اشاره دارد که بر اساس یک قرارداد با سازمان یا شرکت، سوابق مالی آن را بررسی میکنند و پس از بررسی، نتیجه کار خود را به سازمان یا شرکت، سهامداران و هیئت مدیره گزارش میدهند. هدف این بررسی صحت صورتهای مالی است که توسط حسابداران مشغول در واحد مالی یک شرکت یا سازمان تهیه میشود. خدماتی که حسابرسان مستقل ارائه میدهند، شامل تهیه و تنظیم سیستمهای مختلف حسابداری، مشاوره در امور مالیاتی و ارائه گزارشهای اختصاصی مالی به بانکها است. حسابرسان مستقل در عملیات حسابداری و کار با نرم افزارهای حسابداری هم به عنوان مشاور حسابداری، فعالیت میکنند. به طور خلاصه، حسابرسی مستقل به بررسی صحت و سلامت صورتهای مالی یک شرکت یا سازمان توسط حسابرسان مستقل اشاره دارد.
حسابرس مستقل کیست؟
حسابرس مستقل شخصی است که به صورت مستقل و مستقل از سازمان های حسابرسی، برای انجام خدمات حسابداری و حسابرسی با شرکت ها و سایر واحدهای اقتصادی همکاری می کند. حسابرس مستقل معمولاً دارای مدرک تحصیلی در رشته حسابداری یا مالیات است و از طریق انجام عملیات حسابرسی، به صورت مستقیم به منافع و اطمینان شرکت ها و سایر واحدهای اقتصادی که با آنها همکاری دارد، میپردازد.
وظیفه حسابرس خارجی چیست؟
وظیفه اصلی حسابرس مستقل، علاوه بر انجام خدمات حسابداری و حسابرسی.
شامل: تهیه و تنظیم سیستمهای حسابداری، برقراری سیستمهای مکانیزه الکترونیک، مشاوره در امور مالیاتی و تهیه گزارشهای ویژه برای بانکها، بررسی اوراق بهادار و یا مراجع قضایی میباشد. شرکتهای حسابرسی هم به وسیله شخص حسابرس مستقل برای واحدهای اقتصادی و انجام صورتهای مالی، نیرو اعزام میکنند.
تفاوتهای حسابرسی داخلی و خارجی:
۱. هدف:
حسابرسی داخلی: بررسی عملکرد سازمان در جهت کنترل ریسک و رسیدن به اهداف استراتژیک.
حسابرسی خارجی: بررسی صورتهای مالی، با توجه به قوانین و استانداردها، وضعیت سازمان را به صورت منصافه و مطلوب نشان میدهند یا خیر.
۲. هویت:
حسابرس داخلی: میتواند توسط سازمان استخدام شود و یا برون سپاری صورت گیرد.
حسابرسی مستقل: یک سازمان مستقل خارجی است که به کار حسابرسی مشغول است.
۳. دستور کاری:
حسابرسی داخلی: توسط سازمان مشخص میشود و درجهت بررسی ریسک و هدف سازمان فعالیت میکند.
حسابرسی خارجی: توسط سازمان حسابرسی مشخص میشود و به بررسی تحریف اقلام صورتهای مالی میپردازد.
۴. گزارش دهی:
حسابرسی داخلی: به مدیریت، کمیته حسابرسی(در صورت وجود)و هئیت مدیره گزارش میدهد.
حسابرسی مستقل: در درجه اول سهامدارن و سپس سایر ذینفعان.
۵. قالب گزارش دهی:
حسابرسی داخلی: گزارشها متناسب با نیاز مدیریت و در خصوص نحوه مدیریت ریسک و اهداف(حیطهای که حسابرسی میشود) میباشد.
حسابرسی خارجی: دارای قالب استانداری میباشد که با توجه به استانداردهای حسابرسی مشخص شده است و به گزارش منصافه و درست اقلام صورتهای مالی با توجه به ملزومات قانونی میپردازد.
۶. پیگیری:
حسابرسی داخلی: پیگیری صورت میگیرد تا موارد توصیه شده، عملی شوند.
حسابرسی مستقل: تا دوره حسابرسی بعدی هیچگونه اقدامی لازم نیست و در دوره حسابرسی بعدی موارد ذکر شده باید لحاظ شود.
۷. انتشار گزارش:
حسابرسی داخلی: به صورت عمومی و در دسترس همگان قرار نمیگیرد.
حسابرسی خارجی: هدف اصلی حسابرسی خارجی، ارائه گزارش به عموم مردم میباشد.
۸. الزام:
حسابرسی داخلی: بکار گیری حسابرسی داخلی، اختیاری میباشد و هیچ گونه الزامی برای بکارگیری آن وجود ندارد.
حسابرسی خارجی: با توجه به شرایط متفاوت است، زیرا الزامات قانونی متفاوت هستند. گرچه روند فعلی، حرکت به سوی بی نیاز شدن و معاف شدن سازمانها از حسابرسی میباشد اما ذی نفعانی مانند بانکها و سرمایه گذاران ممکن است که سازمان را ملزم به حسابرسی صورتهای مالی کنند.
دیدگاهتان را بنویسید