تفاوت سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلند مدت چیست؟

تفاوت سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلند مدت چیست؟

مقدمه:

سرمایه گذاری یکی از مهمترین روش‌های بهره‌برداری از پول و افزایش ثروت است. در این زمینه، دو استراتژی سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلند مدت وجود دارند. اما تفاوت‌ها و مزایا و معایب هریک اغلب مورد بحث بوده است. در هر کشوری انواع روش های جذب سرمایه گذار وجود دارد که میتواند به رشد اقتصاد کمک کند، در این مقاله، بر تعریف و توضیح سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلند مدت می‌پردازیم و تفاوت‌ها را بیان می‌کنیم.

 سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلند مدت چیست؟

۱. سرمایه گذاری کوتاه مدت:

سرمایه گذاری کوتاه مدت به وارد شدن در بازارهای مالی با هدف کسب سود در مدت زمان کوتاه تمرکز دارد. معمولاً در این نوع سرمایه گذاری، معاملات بازدهی بالا و سریع را هدف قرار می‌دهد. به عنوان مثال، معامله گران خرده‌ فروشان یا روزانه که با خرید و فروش سهم‌ها در طول روز سود کسب می‌کنند، این روش سرمایه گذاری در معابر مالی پررونق و متحرک می‌تواند سود بسیار بالایی را به همراه داشته باشد، اما در عین حال ریسک بالایی نیز دارد.

۲. سرمایه گذاری بلند مدت:

سرمایه گذاری بلند مدت به صورت کاملاً متضمن صبر و مدت طولانی است. در این نوع سرمایه گذاری، افراد سرمایه خود را به محصولات، صنایع یا شرکت‌های خاصی می‌دهند تا در آینده بتوانند از سودهای بلندمدت این سرمایه گذاری بهره‌مند شوند. سرمایه گذاران بلند مدت به صورت معمول از بازدهی کم خود در طول مدت زمان به دلیل آرمانهای بلند مدت خود رضایت دارند. این ناگوار است که برخلاف سرمایه گذاری کوتاه مدت، سرمایه گذاری بلند مدت با ریسک کمتری همراه است، اما نتیجه آن را می‌توان برای سرمایه‌گذاران بسیار بزرگ بهره‌برداری قائل شد.

تفاوت سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلند مدت چیست؟

۱. طول مدت سرمایه گذاری: تفاوت اصلی بین سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلند مدت در طول مدت نگه‌داشت سرمایه است. در سرمایه گذاری کوتاه مدت، سرمایه گذار در هدف خود‌ش را در مدت زمان کوتاه بهبود می‌بخشد. در حالی که در سرمایه گذاری بلند مدت، سرمایه گذار بر مدت زمان طولانی قرارداد می‌دهد.

۲. سطح ریسک: سرمایه گذاری کوتاه مدت معمولاً با ریسک بالاتری همراه است. چرا که در این روش بخشی از سرمایه گذاری به معاملات سریع و نوسانات قیمتی تخصیص می‌یابد. در عوض، سرمایه گذاری بلند مدت معمولاً با ریسک کمتری همراه است، زیرا سرمایه گذار در طولانی مدت انتظار دارد که تغییرات قیمتی از بین برود و بازدهی ثابت و پایدار به دست بیاورد.

۳. بازدهی و سوددهی: سرمایه گذاری کوتاه مدت به خاطر نوسانات بازار و قابلیت کسب سود سریع توجه بیشتری به بازدهی دارد. در حالی که سرمایه گذاری بلند مدت به دنبال رشد پایدار و ماندگاری است. سوددهی در سرمایه گذاری کوتاه مدت ممکن است بالا باشد، اما سرمایه گذاری بلند مدت معمولاً با بازدهی پایین‌تر و پایدارتری همراه است.

۴. هدف سرمایه گذاری: هدف اصلی سرمایه گذاری کوتاه مدت کسب سود سریع است، در حالی که سرمایه گذاری بلند مدت به دنبال ایجاد ثروت بلند مدت است. سرمایه گذاری بلند مدت معمولاً برای تامین سود در آینده یا جمع آوری ثروت برای بازنشستگی استفاده می‌شود. با توجه به موارد بالا، سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلند مدت تفاوت‌ های مهمی در مدت زمان، سطح ریسک، بازدهی و هدف دارند. انتخاب بین این دو استراتژی سرمایه گذاری باید براساس هدف‌ها، زمان و قدرت تحمل ریسک سرمایه‌ گذار تعیین شود.

انواع سرمایه گذاری کوتاه مدت

۱. سرمایه گذاری در سهام: در این نوع سرمایه گذاری، سرمایه خود را در بازار سهام قرار می‌دهید و از افزایش قیمت سهام یا تقسیم سود شرکت‌ها سود می‌برید. این نوع سرمایه گذاری معمولاً برای مدت زمان کوتاه انجام می‌شود و نیاز به تجربه و دانش در حوزه بازار سهام دارد.

۲. سرمایه گذاری در اوراق قرضه: در این نوع سرمایه گذاری، سرمایه خود را در خرید اوراق قرضه مانند اوراق تسهیلات بانکی، بلیط‌های خزانه‌داری یا برندهای سرمایه گذاری قرار می‌دهید. بازدهی این نوع سرمایه گذاری معمولاً کمتر از سرمایه گذاری در سهام است اما ریسک آن نیز کمتر است.

۳. سرمایه گذاری در بازار فارکس: در این نوع سرمایه گذاری، شما در بازار ارز خارجی سرمایه خود را قرار می‌دهید و با تغییرات قیمت ارزها سود یا زیان کسب می‌کنید. این نوع سرمایه گذاری خطرات زیادی دارد و نیاز به آموزش و تحلیل بازار فارکس دارد.

۴. سرمایه گذاری در بازار سرمایه: در این نوع سرمایه گذاری، شما سرمایه خود را در صندوق سرمایه گذاری قرار می‌دهید و واحدهای سرمایه اختصاصی به شما اختصاص می‌یابد. سود و زیان شما بر اساس عملکرد صندوق سرمایه گذاری است.

۵. سرمایه گذاری در سکه و طلا: در این نوع سرمایه گذاری، شما سرمایه خود را در خرید و فروش سکه و طلا قرار می‌دهید. این نوع سرمایه گذاری معمولاً به عنوان یک روش پناهگاهی محسوب می‌شود و در زمان تورم و نقض اقتصادی می‌تواند به منظور حفظ ارزش سرمایه مورد استفاده قرار بگیرد.

انواع سرمایه‌گذاری بلندمدت عبارت‌اند از:

۱. سرمایه‌گذاری در بازار سهام: این نوع سرمایه‌گذاری شامل خرید سهام شرکت‌ها می‌شود. سهام می‌توانند تحت عنوان سرمایه‌گذاری بورسی یا سرمایه‌گذاری در صندوق سرمایه‌گذاری مشترک (ETF) خریداری شوند. سبد سهام خریداری شده می‌تواند به‌دست آمده از شرکت‌های مختلف و یا به‌صورت متوسط نمایی از عموم بازار سهام باشد. به دلیل نوسانات بازار سهام، سرمایه‌گذاری در بازار سهام به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت شناخته می‌شود.

۲. سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات: این نوع سرمایه‌گذاری شامل خرید و نگهداری دارایی‌های کالا‌ی مانند خانه‌ها، آپارتمان‌ها، مغازه‌ها و دیگر املاک تجاری است. سود این نوع سرمایه‌گذاری بیشترین ارزش‌افزوده را نسبت به سایرین دارد.

۳. سرمایه‌گذاری در صنعت: سرمایه‌گذاری در صنعت شامل خرید انواع اموال و تجهیزات تولیدی می‌شود. این نوع سرمایه‌گذاری شامل ایجاد یا توسعه صنایع تولیدی، خرید و نگهداری ماشین‌آلات و تکنولوژی‌های نوین است. طول مدت سرمایه‌گذاری در صنعت می‌تواند طولانی و پر ریسک باشد اما سود بالایی را با خود به همراه می‌آورد.

۴. سرمایه‌گذاری در سرمایه‌گذاری‌های ثابت: به عنوان یک نوع سرمایه‌گذاری بلندمدت شناخته می‌شود. در این نوع سرمایه‌گذاری، سرمایه شامل خرید صندوق‌های سرمایه‌گذاری اجاره‌ای (REITs) و صندوق‌های تامین مسکن است. این نوع سرمایه‌گذاری عموماً برای کسب درآمد پایدار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۵. سرمایه‌گذاری در بن‌ بست: در این نوع سرمایه‌گذاری، شخص یا شرکت سرمایه خود را در بانک یا مؤسسه مالی قرار می‌دهد و به عنوان جایزه بهره‌ای دریافت می‌کند. سرمایه‌گذاری در بن‌بست به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری پایدار و کم‌ریسک شناخته می‌شود.